Translate

Saturday, October 30, 2021

घोराडेश्वर(शेलारवाडी) - शिवमंदिर नव्हे प्राचीन बुद्ध लेणी



जुना मुंबई पुणे महामार्गावर देहूरोडच्या पुढे डाव्या बाजूला शेलारवाडी  येथे जी डोंगररांग पसरलेली आहे त्यामध्येच काळ्या कातळात कोरलेल्या ऐतिहासिक बुद्ध लेण्या आहेत ज्या सध्या घोराडेश्वर शिवमंदिर जागृत देवस्थान म्हणून प्रचलित केल्या जात आहेत. विशेष म्हणजे पुरातत्व विभाग पुणे येथील दफ्तरात याची प्राचीन बुद्ध लेणी म्हणून नोंद आहे तरी येथे सुरू असलेल्या अतिक्रमणावर निर्बंध घातले जात नाहीत.

शेलारवाडी हे पायथ्याचे गाव असल्याने त्याच नावाने ही लेणी ओळखली जाते. भाजे, बेडसे, कार्ला या लेण्यांप्रमाणे ही लेणी देखील हीनयान पंथातील आहे (त्याकाळात बुद्धांची मूर्ती प्रचलित नव्हती त्यामुळे चैत्यगृहातील स्तूपाला बुद्धांचे प्रतीक मानून प्रार्थना केली जात असे) इसवीसनपूर्व पहिल्या ते इसवीसना नंतरच्या पहिल्या शतकात या लेण्या खोदल्या गेल्या आहेत. महाराष्ट्रातील इतर लेण्यांप्रमाणे विहार म्हणजे राहण्याच्या खोल्या, चैत्यगृह म्हणजे प्रार्थनेची खोली ज्यामध्ये स्तूपाचा समावेश असतो आणि पिण्याच्या पाण्यासाठी पाण्याचे टाके अशा स्वरूपात हादेखील लेणी समूह आहे. या लेण्यांमध्ये कोणता भिक्खूसंघ वास्तव्य करीत होता तसेच या लेण्यांचे धम्मदान कोणी दिले ते कुठे राहत होते आणि काय व्यवसाय करत होते याची माहिती देणारे धम्मलिपी मधील  दोन शिलालेख सुद्धा येथे कोरलेले आहेत. चैत्यगृहात स्तूपाच्या जागेच्या बाजूला म्हणजेच आता जिथे शिवलिंग आहे त्याच्या डाव्या बाजूच्या वरील भिंतीमध्ये  एक आणि चैत्यगृहाच्या बाहेरील बाजूच्या भिंतीवर एक असे प्राकृत भाषेतील धम्मलिपी (ब्राह्मीलिपी) मधील  दोन शिलालेख उपलब्ध आहेत. त्याची माहिती खालीलप्रमाणे आहे.

शिलालेख क्रमांक एक मध्ये धम्माल अनुसरून भदंत सिंहान यांची शिष्या परिव्राजक घप्रा हिने चैत्यगृहाचे(चेतीयघरो) आणि आचार्य यांच्या स्मरणार्थ चैत्यगृहातील खोल्यांचे धम्मदान दिल्याचा आणि त्यांच्या नावांचा उल्लेख केला आहे.

चैत्यगृहतील शिलालेख


शिलालेख क्रमांक २

जेम्स बर्गेस लिखित द केव्हज टेम्पल ऑफ वेस्टर्न इंडिया(1881) या पुस्तकातून वरील शिलालेखाची माहिती घेतली आहे.

भाषांतर - धम्माला अनुसरून धेनुकाकटे म्हणजे सध्याचे डहाणू बंदर येथे वास्तव्यास असलेला शेतकरी कुणबी ऋषभनाक आणि त्याची पत्नी सिवगुप्तनिका यांनी त्यांचा पुत्र गृहपती (गावाचा किंवा शेतकऱ्यांचा प्रमुख) याच्यासह लेण्यांचे धम्मदान दिले आहे.

येथील चैत्यगृहात चैत्यस्तुपाच्या ठिकाणी सध्या शिवलिंग ठेवले आहे शिवलिंगाच्या वरील बाजूस छताला लागून स्तुपाच्या हार्मिकेची दगडात कोरलेली चौकट दिसून येते तसेच शिवलिंगाच्या सभोवताली स्तुपाचा गोलाकार पाया ही दिसून येतो. येथे जो स्तूप होता अगदी तसाच म्हणजे छताला लागून असलेल्या हार्मिकेच्या बनावटीचा स्तूप कुडा, गांधारपाले आणि कान्हेरी या लेण्यांमध्ये दिसून येतो. या चैत्यगृहाच्या वरील बाजूस  आणखी एक विहार आहे त्यावरही अतिक्रमण करून विठ्ठल रुक्मिणी यांच्या मूर्ती ठेवल्या आहेत. एकूण सात ते आठ लेण्यांचा येथे समूह आहे.



शिवलिंगावरील स्तूपाच्या हार्मिकेची चौकट


तशीच रचना असणारा गांधारपाले लेणी येथील स्तूप 


शेलारवाडी लेणीप्रमाणे कार्ला आणि लेण्याद्री या लेण्यांवरही धर्माच्या नावाखाली अतिक्रमण केले गेले आहे दोन दोन हजार वर्षांचा ऐतिहासिक वारसा प्राप्त असलेल्या या वास्तू अशा पद्धतीने अतिक्रमित केले जाणे हे अयोग्य आहे. या सर्व वास्तू आपल्या वैभवशाली इतिहासाचे प्रतीक आहेत. प्राचीन काळातील संस्कृती, व्यापार, व्यवसाय, वास्तुकला, शिल्पकला,भाषा, लिपी, लोकांची जीवनशैली इ. बाबत माहिती देणाऱ्या या वस्तू आहेत त्यामुळे आपल्या आणि आपल्या देशाच्या जडणघडणीतील त्यांचे योगदान हे अतिशय महत्त्वपूर्ण असे आहे. त्यामुळे हा ठेवा जसा आहे तसा जपून पुढच्या पिढीकडे सोपावणे हे आपल्या सर्वांचे कर्तव्य आहे. आपण एका धर्मनिरपेक्ष देशाचे नागरिक आहोत त्यामुळे एकमेकांच्या ऐतिहासिक धार्मिक स्थळांवर अतिक्रमण करणे आणि तेथे कर्मकांड करणे हे योग्य नाही. ही सर्व स्थळे भारतीयांची आहेत हे प्रत्येकाने लक्षात घेतलं पाहिजे.